Son günlerin çirkin olduğu kadar, talihsizde olduğu bir konuşma, bir sıfat tamlaması oluşturdu bugünkü yazımızı: Daha önce de yazımıza yaklaşılmaz parti diye bir Siyasi Parti’nin tarifi yazılmıştı. Aynı derecede çirkin ve isabetsiz bir tanım idi bu da; Bu her iki tanımlama için kitaplar dolusu yazılar yazılar. Hatta yazılmış bile! Amma biz işin derinliğine girmeden daha çok günümüz olayları çerçevesinde yaklaşalım olaylara İsterseniz ikincisinden başlayalım: Bilindiği gibi demokrasi rejiminde partiler rejim gereği zorunlu olan kuruluşlardır. Eğer bir parti yasal ölçüler içerisinde kurulmuş, faaliyet göstermiş ve hele de seçimlerde milyonlarca oy almış ise, topluluktaki mevki ve yöresi ne olursa olsun, hiç kimsenin biz onu tanımıyoruz, ya da yetkilileri ile aynı masaya oturmayız gibi sözler sarf edilmesi bahis konusu olamaz. Öğrencilik yıllarından anımsıyorum.1950 seçimlerinden sonra seçimleri kazanan Demokrat Parti Başkanı, muhalefete düşen CHP ile ile ilgili küçümseyici sözler söylemişti. 1951-1952 Ankara Üniversitesi ders yılı açılışında, ilk açılış dersini veren yılların ünlü Profesörü Yavuz Abadan Devlet ve Siyaset konulu konuşmasında, Demokrasilerde iktidar partisinin diğer partileri küçümsemeye hakkı olmadığını ifade etmiş,1954’de o zamanın seçim yasasına göre CHP yalnız 3 ilde seçim kazanınca, iktidar partisinin takındığı olumsuz tavır büyük tepki ile karşılaşmıştır. Sonuç olarak Demokrasi rejimi kabul edilmiş işe partilerin birbirlerini küçümsemeleri normal değildir. Ya Demokrasi rejiminden tamamı ile vazgeçersiniz ya da bütün partileri aynı kefeye koyarsınız. Nitekim bir bakıma Demokrasinin mucidi olan eski Yunan Filozofu Platon (M.Ö.427-347) daha Demokrasi de insanların gerçekten değerli insanları seçmediğini söyleyerek Demokrasi rejimini beğenmediğini ifade etmiştir. Gerçekten Dünya tarihsel gelişimine bakacak olursak Platon’un dönemini izleyen Büyük İskender (M.Ö.356–333) den sonra insanlık Demokrasi’yi 2200 yıl boyunca terk etmiştir. Neyse okuyucuların kafasını fazla karıştırmadan geçelim diğer konuya: Yani bir Milletvekilinin açık ve seçik CHP dinsiz partidir savına: Hemen belirtelim ki bu yakışıksız ve çirkin iddia anlamsız ve geçersizdir. Eskilerin deyimi ile Keenlemyekündür. Neden mi? Çünkü siyasi partiler Tüzel kişilerdir. Onların sadece özel kişilerin sahip olacağı bir takım nitelikleri olamaz. Karşıt cinsten iki özel nişanlanabilir amma tüzel kişi olan iki banka nişanlanamaz. Ve Tüzel kişilerin dinide yoktur. Örneğin falan Banka veya falan Dernek dinsizdir ya da çok dinozorlardır, diye bir yorum yapılamaz. Dolayısı ile Siyasi Partilerin Dinsiz’i olamaz. Ancak bir partinin mensupları yeni üyeleri veya ona oy verenleri Dinsizlikle itham edilmek isteniyorsa bu vahim iddianın sonuçları da vahimdir. Her iddianın savını kanıtlamak zorunda olduğundan adı geçen parti taraftarlarının dinsiz olduğu ispat edilmelidir. Kamunun daha fazla Hukuksal boyutlarına girmeden yakın tarihimizden bir misal ile bağlanmak istiyorum iş bu güncel olayı eski deyimle Hadise-i Ahir-i: 1960’da iktidardaki Demokrat Partisi Muhalefetteki Halk Partisini kapatmak için iktidar partisi Milletvekillerinin oluşturduğu bir “Meclis Tahkikat Komisyonu” kuruldu. Konu ile ilgili Meclis Kürsüsünden konuşma yapan Parti Başkanın rahmetli İnönü komisyon üyelerinin hem polis hem icra memuru, hem savcı, hem yargıç olduklarını izah ettikten sonra “böyle bir anlayışı insanlık birkaç yıl veya birkaç yüzyıldan beri değil, birkaç bin yıldan önce dahi ret etmiştir” demişti. Demokrasilerde faal bir partiyi tanımamak veya onu Dinsiz ilan etmek bundan iki bin kusur yıl önceki Yunan Demokrasi’sinde de olanaksızdı. Aksini düşünen değerli Milletvekillerimizin bilgilerini tazelemek için, Platon’un 2400 yıl önce yazdığı Devlet ve Devlet Adamı adlı kitaplarını okumalarını önerir, başka bir ifade ile “yüksek emir ve müsaadelerine arz ederim.”