Oğlum Osman! Ben hastayam yatirem Gözüm görmir kalemi zor tutirem Selâm edir gözlerizden öpirem Epeydir heberiz almirem oğul Gözlerim yollarda gülmirem oğul. Gelin hanım çoluk çocuk neydirler İnşaallah  koni - komşi  eydirler Siz gideli veran oldi bu yerler Ben niye bir rahat olmirem oğul? Ağlirem  ağlirem gülmirem oğul. Gülnaz gelin yaşmağıni aştimi Ecep torunlarım yoldan şaştimi Bele şeyler aklıma bir düştimi Aklım oynar diye dalmirem oğul Derdimden ağlirem gülmirem oğul. Duydum orda komşiluk ne yoğimiş İnsanlari birbirinden soğumiş Arsızluklar hırsızluklar çoğimiş Sen beni çağırma gelmirem oğul Günlerdir ağlirem gülmirem oğul. Kul Allah’a değil kula kul olmiş Gurbet kapilari çıkar yol olmiş Paramız erimiş bitmiş pul olmiş Neye? Niçün? Neden? bilmirem oğul Aylardur ağlirem  gülmirem oğul. Evel buralarda her şey gözeldi Şindi köylerde de ehlâk bozuldi Sevgi sayği ahde vefa azaldi Eylüge karşiluk bulmirem oğul Ben neden bir türli gülmirem oğul? Çalişa  çalişa  belim  büküldi Sakalım ağardi saçım töküldi Gözden ferman dizden derman çekildi Derin bir uykıya dalmirem oğul Her gece ağlirem gülmirem oğul. Kurak getti torpaklar hep yarıldi Tilifon etmediz anan darıldi Recep emmin selâsi dün verildi Yıllara direnir yılmirem oğul Yıllardur ağlirem gülmirem oğul. Anayın sorirsez epey yaşlandi Dedim “oğlun gelmiş” ele hoşlandi Hesretizden yandi yandi  haşlandi Orya gelmek ister salmirem oğul Ben zeten ağlirem gülmirem oğul. Bu son mektubumdur bilirsez eger Son bir kez görürüz gelirsez eger “Eman baba öl get” diyirsez eger Ölüm kurtuluş ya! ölmirem oğul Çilemi çekirem gülmirem oğul. A. KADİR ŞAHİN A. KARACASU KÖYÜ OLUR - ERZURUM